Jestem przemijaniem (wiersz wolny)

Jestem
żywym obrazem
przemijania
.
Przemijam zimą bezpowrotnie
co wszystko mrozi jak artystka
magią w białej ciszy
czasem zabłyśnie
złotym promieniem słońca
i śnieżną biel
barwnie roziskrzy
.
Jestem
płatkiem śniegu na wietrze
kroplą wody na dnie 
łzą
.
Przeglądam się
w lodowych lustrach
i płaczę
Odchodzę coraz dalej
jak lot ptaka
który nie wraca
.
Jestem
przemijaniem kolejnych zim
co kładą się na mnie cieniem
chwilą
która trwa
.

29.01.2025 r.

Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Przemijanie.

Karnawałowy bal

Nadszedł czas karnawału, szaleństwa i bali,
patrzysz na mnie z uśmiechem, co nic go nie zetrze.
Obejmujesz mi talię, do tańca się palisz,
wirujemy już w sali jak piórka na wietrze.
.
Prowadzisz mnie w ramionach, płynę w takt muzyki,
wznosimy się w obrotach i spadamy zaraz.
Moje zmysły rozpalasz oraz impuls dziki, 
gdy tak ze mną płyniesz i uwodzisz naraz.
.
W rytmie walca płyniemy, muzyka porywa,
na wysokich obcasach nogi lekko niosą.
W tańcu falują moje włosy, milkną słowa,
kiedy tak tańczę z tobą, tą magiczną mocą.
.
Gdy orkiestra zamilkła, nastał tańców koniec
i opadły confetti oraz maski z twarzy.
Szczęście jest blisko, kiedy miłość w sercu płonie
oraz nadzieja, która o nim tęsknie marzy.


28.01.2025 r.

Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Święta i tradycje.

Karuzela życia (sonet tercynowy)

 A moje życie jest jak karuzela,
co bardzo różnie się kręci dookoła,
bywa, że nawet śni i onieśmiela.
.
W tym kołowrocie rodzi się uwaga,
by uważnością odnaleźć olśnienie,
o czym jak wieszczka, mówi prawda naga...
.
By zauważać rzeczy jak marzenie,
poznać co bywa ważne i istotne,
będące życia celem i spełnieniem.
.
Na karuzeli życia losy biegną różnie,
ważne jest żeby kierować swe myśli -
do szczęścia które może przyjść już wkrótce. 
.
Na karuzeli czas koło zakreśli,
więc ciesz się życiem i swe szczęście spełnij.
.

25.01.2025 r.

Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Na fali życia.
--------------------------------------------------------------------
.Przed korektą:

A moje życie jak ta karuzela,

co bardzo różnie kręci się dokoła,

raz swój bieg zwalnia to znów spieszy teraz.

.

W tym kołowrocie rodzi się uwaga,

by uważnością odnaleźć olśnienie,

co tak czasami mówi prawda naga...

.

By zauważać rzeczy niczym śnienie,

poznać co bywa ważne i istotne,

które jest w życiu celem i spełnieniem.

.

Na karuzeli życia losy pędzą różnie,

ważne jest aby kierować swe myśli -

do szczęścia które może przyjść już wkrótce.

.

Na karuzeli czas koło zakreśli,

więc ciesz się życiem i z pasją się spełnij.

.

Teresa Grzywacz

25.01.2025 r.

   

Pokora drogą

Pokora jest cichością serca,
otwartością, oddaniem i skromnością.
Pokorne serce bez pychy,
gotowe jest na wiarę przyjąć tajemnicę Bożą.
 Słucha uważnie,
drugiego człowieka, lecz nie osądza.
Pokora jest drogą
i cnotą człowieka,
którą trzeba w sobie
rozwijać...

.

24.01.2025 r.

Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Na fali życia.

O czym pisze poeta (wiersz sylabiczny)

Spod pióra poety wychodzą litery,
ustawione rzędem w wyrazy i wersy.
Dzielone na strofy, ze spojrzeniem szczerym
i natchnione twórczo, głoszą pogląd szerszy.
.
Poeta o wszystkim bez wyjątku pisze,
by serca poruszyć oraz świat naprawić.
Pulsujące myśli, ogarniają w ciszy,
wszystko co pomoże, by ten kraj się wsławił.
.
Przeszłość jak bumerang powraca do wierszy,
choć o tym co teraz, pisze i co będzie,
jak wieszcz jakiś albo wróż lub prorok pierwszy.
Chciałby ludziom nieba dać zawsze i wszędzie.
.
Pielęgnuje w sobie co dobre i piękne,
jak wiosna z kwiatami co przyszła po zimie.
Do ziemi ojczystej, ta miłość pamiętna,
co zawsze trwać będzie i nigdy nie zginie.
.
23.01.2025 r.

- Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - O poezji i poetach.

- ”POETA PRAWDĘ CI POWIE. Antologia 20, Klub Poetów Niepokornych”. Wydawnictwo - KryWaj, marzec 2025 r.

Nad morzem - Ekfraza (wiersz wolny z inspiracji obrazem Roberta Hagana)

Na plaży,
kiedy żar słońca pali,
morska bryza owiewa mnie całą
i tańczy we włosach.
.
Morze,
lustro błękitu.
Toczy spienione fale, jedna za drugą.
Wyrzuca na brzeg,
zbędny balast
i bawi się refleksami światła.
.
Morze wzburzone
i gniewne.
Szumi na swoją melodię
i ryczy głosem,
spienionych bałwanów.
.
Morze bezkresne
i głębokie.
Ta głębia bezdenna,
pełna tajemnic niezbadanych,
płynących ławic 
i pereł 
na dnie.
.
Fale kołyszą wspomnienia
 z losem igrają.

20.01.2025 r.

Ekfraza od obrazu Roberta Hagana.

Pierwsza miłość

Ta pierwsza miłość jest jak zaranie,
kiedy o świcie dzień wiosenny wstaje.
Nagłym zdarzeniem co prowadzi na nie -
par zakochanych gdzie wyśnione raje.
.
Ta pierwsza miłość to w bezsenne noce,
pasmo tęsknoty śni wizje na jawie.
Rój gwiazd za oknem na niebie migoce,
gdy z piersi serce nie wyskoczy prawie.
.
Ta pierwsza miłość to kochanie pierwsze,
gdy przypływ uczuć, tęsknoty, wzruszenia.
Iluzja myśli, - że tak będzie zawsze,
że nagły poryw nigdy się nie zmienia.
.
Ta pierwsza miłość wierna i najszczersza,
jest najpiękniejsza choć trzymana skrycie.
Taka niewinna opiewana w wierszach
i wspominana przez dorosłe życie.


18.01.2025 r.

- Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Miłość i nadzieja.

- ”POETA PRAWDĘ CI POWIE. Antologia 20, Klub Poetów Niepokornych”. Wydawnictwo - KryWaj, marzec 2025 r.

miniatury satyryczne.

 Co pierwsze?
.
Co pierwsze było, jajko czy kura?
zadał ktoś kiedyś to pytanie,
na które kura zrobiła nura -
ponieważ znała odpowiedź na nie.
.
Na pikniku
.
Raz na pikniku jedna para,
nie będąc jeszcze taka stara.
Tam się wesoło zabawiała,
ale wężykiem już wracała...
.
Słowo
.
Chciał słowem prostym trafić w sedno,
ale nie znalazł właściwego,
więc zamiast tego wstawił jedno -
chybił, gdy użył kunsztownego.
.
*  *  *

Znak zapytania, 
już od śniadania,
szuka w zapachu,
poezji smaku...
.
*  *  *
Wygibas z kropka na dole,
pyta co bardzo tak kole?
Czy to może kolce Róży -
gdy się tylko wkurzy?

.
Teresa Grzywacz
14.01.2025 r.

Zmowe impresje (sonet tercynowy)

Zima na dobre nam zapanowała.
Drzewa już w śniegu, nagie ich korony
i naokoło cała ziemia biała.
.
Kiedy za wiosną pamięć tak stęskniona,
że patrzy w górę czy nie widać słońca -
lecz zamiast niego płynie z chmur zasłona,
.
co wciąż na ziemię moc śnieżynek strąca
i wszystko bieli dokoła od zera.
Rzeźbi witraże - artystka tworząca.
.
Drzewa w koronki misterne ubiera,
a kiedy słońce na niebie zaświeci,
ta biel się mieni, w świetle iskrzy teraz.
.
Z niej inspiracje też biorą poeci -
by ślad zostawić który pamięć wznieci.

13.01.2025 r.

- Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Pory roku.

”POETA PRAWDĘ CI POWIE. Antologia 20, Klub Poetów Niepokornych”. Wydawnictwo - KryWaj, marzec 2025 r.

Niezapominajki (wiersz wolny)

W szmaragdowej trawie wiosną,
nad rwącym potokiem -
gdzieniegdzie niezapominajki,
jak błękit,
co spadł z góry,
by ludziom przybliżyć,
nieba.

Niezapominajki -
twoje błękitne oczy,
jak dwa jeziora...
Przeglądałam się w nich
co dnia,
niczym w kryształowych lustrach.
Ty byłeś jezioro moje,
kiedy topiłam się w nim,
każdego dnia,
od nowa.

Niezapominajki - 
wiosenne zauroczenie,
kiedy wszystko kwitnie i śpiewa...
Pamiętam te błękitne bukiety niezapominajek,
gdy mi je każdej wiosny przynosiłeś,
taki szczęśliwy...


Teresa Grzywacz
11.01.2025 r.

Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Miłość i nadzieja.

Styczniowy poranek

Styczniowy ranek budzi się o świcie,
kiedy nad ziemią różowieje niebo,
a naokoło śnieżnobiało, mgliście,
gdy wschodzi słońce błyska złotem ledwo.
.
Styczeń rozciąga biały całun wszędzie.
Wśród bieli drzewa całe oszronione.
Iskrzą się w słońcu w diamentach gałęzie,
a chmury kładą na niebo zasłonę.
.
Słońce powoli przenika przez chmury
i się rozlewa wysoko na niebie.
W ciszy poranka zaczyna śnieg prószyć,
z wiatrem wirują śnieżynki białe.
.
Rankiem już słychać dźwięk dzwonków w oddali.
to kulig jedzie w tym zaprzęgu konnym,
co dzwoneczkami dźwięczy gdy saniami
sunie po śnieżnej drodze w czasie zimy.
.
Teresa Grzywacz
09.01.2025 r. 

Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Pory roku.

A gdyby tak...

A gdyby można życia szmat,
do lat dziecięcych cofnąć czas,
gdy wyobraźnia - bez granic,
to nie zapomnę je za nic.
.
Obecne czasy gdyby tak...
wrócić do dawnych, młodych lat.
Uchwycić w dłonie szczęścia łut,
zobaczyć jak się staje cud...
.
Wznieść się wysoko też nieraz
i marzeniami dotknąć gwiazd.
Obudzić nagle weny śpiew
i poczuć w sobie duszy zew.

.
08.01.2025 r.
.

Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - O poezji i poetach.

Bez ciebie

Odkąd cię nie ma,
wspominam wszystkie nasze chwile,
w blasku kominka
i gwiazd iskrzących nocą.

I choć cię nie ma -
wciąż jesteś przy mnie
w moich myślach,
jak dawniej,
kiedy obejmowałeś mnie 
i tuliłeś w ramionach.
.
Bicie serca,
 twoje usta
i pieszczota dłoni.
Byłam jak struna - 
czuła,
która wydaje dźwięki
i gra muzykę.
.
Odszedłeś tam...
skąd się nie wraca,
może tylko w snach.
.
Teraz samotnie wpatruję się,
w tańczący płomień kominka
i gwiazdy usiane na niebie.
Nim któraś spadnie,
pomyślę życzenie...
kiedy tak tęsknię.


06.01.2025 r.

Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Gwiaździste niebo.

Prośba (strofa saficka mniejsza)

Wśród fajerwerków w toastach szampana,
Nowy Rok wkroczył w swoje panowanie.
Co mi przyniesie? czy spełni marzenia?
oby dał w darze...
.
Moje życzenie to szlachetne zdrowie,
które w jesieni nie takie jak dawniej.
Daj jeszcze pożyć bym marzyła sobie,
że mam to dane...
.
Daj Nowy Roku nadzieję na życie,
by jeszcze pobyć na tym łez padole.
O to cię proszę z uniżeniem skrycie,
życzenie moje.
.
Przy dobrym zdrowiu wszystko jest możliwe,
można mieć pasje, zwiedzać obce kraje.
Daj Nowy Roku nadzieję na zdrowie,
życiem się cieszyć.


04.01.2025 r.
.
zdjęcie - Pixabay

Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Święta i tradycje.

Nowy początek (sonet szekspirowski)

 Kiedy już zgasną wszystkie fajerwerki
i będzie widać znów niebo z gwiazdami.
Wszędzie się skończy zabawy głos wszelki,
a wiatr rozwieje confetti nad nami.
.
Kiedy wystrzelą korki od szampana,
będą życzenia wzajemne wśród gości,
a gdy się skończy ta pora świetlana,
wszyscy powrócą znów do codzienności.
.
Gdy bladym świtem, wystrzelą balony,
czas wyprostuje barwne serpentyny.
Kiedy się skończy sylwester szalony,
niepowtarzalny, z toastem, jedyny...
.
Wtedy napawa mnie taka myśl szczera,
by naszkicować cały rok od zera.

4.01.2025 r.

Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Święta i tradycje.

zdjęcie - Pixabay