Ból duszy

Smutek 
maluje autoportret -
nieszczęśliwej duszy,
której lustrem - oczy.
Myśli nieujarzmione,
krążą nieustannie
i zabierają sen.
Ściśnięte bólem serce,
czeka na promień światła,
by rozproszył mrok
i dał nadzieję,
nowym dniom.
.
Teresa G,
26.04.2024 r.

Nie zjawię się...

Nie zjawię się w tym samym miejscu po raz drugi.

Czas zatarł moje ślady jak wiatr na pustyni.

Nikt tam na mnie nie czeka, nikt mnie już nie pozna,

może tylko smukłe drzewa - co mają korę niczym

moja twarz na starość zorana zmarszczkami.

Jestem jak stare drzewo wrośnięte w ziemię,

którego nie sposób przesadzić w inne miejsce.

Nie zjawię się w tym samym miejscu drugi raz,

zapomniałam już drogę gdzie nikt nie czeka.

.

Teresa G.

19.04.2024 r. . Wiersz inspirowany poniższym cytatem Roberta Frosta

,,️(...)i może

Nie zjawię się w tym samym miejscu po raz drugi.

Po wielu latach, z twarzą przez zmarszczki zoraną,

Opowiem to, z westchnieniem i mglistym morałem:

Zdarzyło mi się niegdyś ujrzeć w lesie rano

Dwie drogi; pojechałem tą mniej uczęszczaną -

Reszta wzięła się z tego, że to ją wybrałem."

Robert Frost

carpie diem

"Lepiej jest doznać krzywdy, niż ją wyrządzić"
- Cyceron, "Rozmowy tuskulańskie". 
.
carpie diem

wytrzyj łzy
nie marnuj czasu na zmartwienia
i rozpamiętywanie
doznanych krzywd
świat piękny jest
chwytaj dzień
zanim minie
żyj...
.
Teresa G.
17.04.2024 r.

tanka

Majowy piknik -
czas śniadania na trawie
nad brzegiem Wisły
.
Zabawy, tańce, śpiewy
nurt niesie z szumem wśród fal

tanka

W majowy piknik
cichy plusk ryby w wodzie
rozgarnia niebo

Wiatr pędzi ciemne chmury
wiosenną burzę wróży

04.04.2024 r. 

wybór

 Porzuć 
płonne nadzieje
Zanim
się wszystko dopełni
Przygotuj się
na najgorsze -
mniej będzie bolało...
.
Teresa Grzywacz
22.03.2024 r.

Witaj wiosno! (strofa Słowackiego)

Piszę te słowa, inkaustem radosnym,
wszelkie rozterki w mym sercu utulę.
Pójdę stęskniona na spotkanie wiosny,
powitać czule.
Zauroczenia i to co ostoją,
miłością moją.
.
Przyszło po zimie, wiosenne zaranie.
Dni coraz dłuższe i mocniejsze słońce.
Przyloty ptaków, ziemi rozmarzanie,
strugi płynące.
Tyle czułości, młoda zieleń niesie - 
W perlistej rosie.
.
Szmaragdy trawy, mlecze zażółciły.
Ptasie szczebioty, słychać od świtania,
a w kwiatach, bzyczą, pracowite pszczoły,
sztuka przetrwania.
Para bocianów wiją na stodole -
Gniazdo w mozole.
.
Witaj wiosno! Tak, oczekiwana,
darujesz światu, wszystko co najlepsze.
Przychodzisz, cała, kolorowa z rana
i piszesz wiersze.
Brzmisz jak muzyka, rozkwitasz gdy dnieje,
dajesz nadzieję.

.
Teresa G.
21.03.2024 r.




 

Kiedy kwitną jabłonie

Kiedy zakwitną znowu jabłonie -
w bladoróżowe obłoki lśniące.
Tęskne uczucie zaraz zapłonie,
w kolejnym roku w wiosny miesiące.
.
Znów czas zatoczył następne koło.
Do przeszłych zdarzeń pamięć powraca -
kiedy to w domu było wesoło,
było dzieciństwo, nauka, praca.
.
Gdy zakwitają teraz jabłonie,
a obłok płatków deszcz, wiatr rozdyma
i zaraz spadnie, w kałuży tonie -
to dawny obraz mam przed oczyma.
.
Dzisiaj już nie ma tamtego sadu,
tamtych drzew ani kwietnych jabłoni.
Na próżno szukać po nich choć śladu,
dzisiaj już nie ma tato twych dłoni.
.
Teresa G.
20.03.2024 r.

Jaka pustka bez ciebie...(sonet szekspirowski)

 "Gdy ciebie nie ma nawet ptaki milkną" - Wiliam Shakespeare
.
Gdy ciebie nie ma, nawet ptaki milkną.
Myślami jestem, dzień i noc przy tobie.
Wspominam chwile, które sen przeniknął,
a teraz jestem, w bólu i żałobie.
.
Gdy ciebie nie ma, mrok pustkę roztacza,
gdzie mam się udać? by duszę ukoić.
Ból samotności, znów kręgi zatacza,
kiedy za oknem, wiosna chce się stroić.
.
Gdy ciebie nie ma, stoję przy rozstaju.
Nie cieszą żadne, wiosenne nowiny -
ni powrót ptaków, z tak dalekich krajów,
które wracają, już jak do rodziny.
.
Gdy ciebie nie ma - to we mnie przybicie,
ogarnia moją, duszę, oraz życie...
.
Teresa Grzywacz
17.03.2024 r.

cytat pochodzi z 97 sonetu Wiliama Shakespeare:
.

Jakże podobna zimie jest rozłąka
Z tobą, radości przelotnego roku!
Jakiż chłód czułem, w jakich żyłem mrokach!
Jaka grudniowa pustka była wokół!
A przecież właśnie przechodziło lato
I jesień płodna, cała w drogich plonach,
Niosąca wiosny urodzaj bogaty
Jak owdowiała i brzemienna żona.
Lecz dla mnie były te plony dojrzałe
Gorzkim owocem mego smutku tylko,
Bo czym bez ciebie jest lato wspaniale?
Gdy ciebie nie ma, nawet ptaki milkną
Lub taki smutek rozbrzmiewa w ich śpiewie,
Że drżąc przed zimą, liść blednie na drzewie.

tł. Maciej Słomczyński

Limeryki na konkurs o Wisławie Szymborskiej

 Pewien czytelnik z miasta Przeworska,
chciał być tak sławny niczym Szymborska.
I choć pisał wierszyki
I sprośne limeryki,
ale to była szmira autorka.
.
Powyższy limeryk wysłany na Ogólnopolski Konkurs Poetycki pt. "Limeryk o Wisławie Szymborskiej" - organizowany przez  Wojewódzką Bibliotekę Publiczną im. Witolda Gombrowicza w Kielcach zdobył wyróżnienie i zamieszczony m.in. został w tomiku pokonkursowym pt. "LIMERYKI O WISŁAWIE SZYMBORKIEJ", gdzie każdemu wyróżnionemu zamieszczono po jednym limeryku. Wymieniony tomik otrzymałam w nagrodę w dniu 8 marca 2024 r.