* * *

 Jesteś
moim szczęściem
i przeznaczeniem
miłością
która złączyła nas
całym moim światem
na zły i dobry
czas

29.09.2020 r.

addio

Jeszcze nam słońce mocno przygrzewa,
a już na wietrze babie lato płynie.
W barwne szaty stroją się drzewa
i kwitną wrzosy w leśnej gęstwinie.
Pożegnam z żalem to lato gorące,
w pamięci zostaną mi letnie dni
i zapach kwiatów co rosną na łące
i ciepłe morze co z szumem się śni.
Żegnaj więc lato - addio! mówię co krok,
i że spotkamy się znów za rok.

20.09.2020 r.

* * *

 Modlitwa
jest drogą.
Wołaniem duszy
w mrokach rozpaczy.
Przemianą człowieka
z otwarciem na Boga,
który jest prawdą, 
światłem, miłością,
zbawieniem
i nadzieją.

15.09.2020 r.

* * *

W obawie niepokojących symptomów,
badam z nadzieją swój miarowy oddech.
Czytam o zakazach, nakazach i zgonach.
Jak długo jeszcze wytrzymam
to covidowe szaleństwo?
Rano kiedy otwieram oczy,
wiem, że jeszcze jeden dzień
jest mi darowany.

13.09.2020 r.

Jesiennie

 "Na strunach cichej nocy
gra wiatr pachnący jesienią",
z babim latem tańczy
i rozwiewa mgieł zasłony.

Roznosi wokół miodne zapachy,
na leśnych wrzosowiskach
pieści pszczoły i ostatnie motyle
igrające w słońcu.

Zieleń płowieje i usycha,
szeleści pod nogami
pełną gamą brązów
złota i czerwieni.

W górze krzyk odlatujących ptaków
płynie z wiatrem - jak dramat,
jak muzyka na pożegnanie
zostawiająca nostalgię.

13.09.2020 r.

cytat - wiersz w nawiązaniu do słów Agaty Rak.

* * *

zwiewne woale mgły
wirują z wiatrem w tańcu
pełnym uniesień
w czas pandemii -
między nami tylko szum rzeki
w szuwarach odezwał się głos
spłoszonego ptaka
moje usta - czerwone
jak dojrzałe grona jarzębin
czekają na pierwszy promień słońca
i na tęskne granie
z drugiej strony rzeki

T.G.

6.09.2020 r.