Kobieta o imieniu Anna

 Inspiracja wierszem niderlandzkiej poetki - Tjitske Jansen pt. "Kobieta imieniem Holle".

Czasami mam dość
obłudy i fałszu.
Czekania na coś - co nie nadchodzi
i nie wiadomo czy nadejdzie...
Dość już słuchania obiecanek,
szukania kompromisów
i chodzenia "od Annasza do Kajfasza",
niech się to wszystko wreszcie skończy -
ta nieustanna bieganina
za czymś co przyjdzie,
a może i nie.
Człowiekowi niewiele
do szczęścia trzeba:
trochę miłości, wierności, wolności 
i świętego spokoju.
.
Dlatego lubię patrzeć
na wieczorne niebo,
na ten bezkres
usiany gwiazdami
gdzie Droga Mleczna
między gwiazdozbiorami
jaśnieje blaskiem.
Ilekroć tam spojrzę - 
nie muszę czekać,
ona zawsze tam jest
i koi moje zmysły.

20.10.2021 r.

*  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *

Kobieta imieniem Holle
.
Wolałabym patrzeć na księżyc
niż na człowieka.
Człowiek,
Jestem tym tak zmęczona.
To wołanie, błaganie,
uśmiechy, tęsknota,
nie wiedząc,
chcąc wiedzieć,
kocham cię mówiąc
lub myśląc
w biegu
od jednego do drugiego
Ktoś ubrany w biżuterię i muzykę.
Wolałabym patrzeć na księżyc,
który zawsze jest taki sam:
obojetny.
Wierność.
.
Księżyc nie musi
mówić
Jestem tutaj
a jutro wieczorem znów tam będę.
Może przed nim jest chmura,
może mnie nie widzisz, bo jesteś w środku
Bo leżysz słuchając swoich głupich piosenek
albo dlatego, że masz przed oczami łzy,
łzy, bo myslisz, że jesteś sam
ale nie jesteś sam
bo tu jestem 
a wczoraj też tam byłam
a jutro wrócę.
.
Tjiske Jansen z tomiku "Po prostu musiał padać śnieg".
Scena, Amsterdam, 2003.
.
tłum. Iwona Miżyńska van Eck