Zapomniałam

Zapomniałem

Zapomniałem zapiąć rozporka
i poszedłem do teatru
A w teatrze jak w teatrze
ludzie wiszą na czarnych muszkach
stąpają po porcelanie
i gapią się na mnie
jak na Szekspira
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Cóż różne są drogi do sławy

Edward Stachura
-----------------------------------------------

moja wariacja :

Zapomniałam

Zapomniałam zabrać kostiumu
i opalałam się topless
A na plaży jak to na plaży
ścigają męskie spojrzenia
rozbierają oczami
z reszty wstydu
i gapią się na mnie
jak na owoc pożądania
dobrego i złego

Czasami tylko cienka linia
dzieli od upadku 9.10.2019 r.

W ZAKAMARKACH pamięci,
odżywają NIEŚMIAŁO wspomnienia.
Chwile pełne uniesień,
smutki i małe tęsknoty -
ZAMKNIĘTE na klucz,
powracają między myślami.
Przychodzą i odchodzą,
jak przypływ i odpływ OCEANU,
jak przylot i odlot motyla,
na łące pełnej barw.



(wiersz z użyciem czterech wyznaczonych słów:
zakamarek, ocean, nieśmiałość, zamykać).

29.06.2019 r.

- Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Morskie pejzaże.

- Publikacja w Antologii - "MAGIA WERSÓW". Wydawnictwo EDU - ART, 2019 r.