idź (strofa stanisławowska)

 po raz ostatni idź znów do domu 
w którym cię dawno nie było
zobacz czy jeszcze będziesz miał komu
powiedzieć kilka słów miło
.
nikt cię radośnie już nie przywita
ani do środka zaprosi
tylko ta jabłoń co tam ukryta
pod nią owoce w zaroślach
.
idź więc do domu w myśli ostatniej
w którym nie płoną już światła
nie ma z komina dymu jak dawniej
a wokół cisza jest martwa
.
idź drogą wspomnień i skrajem miedzy -
zapamiętanych gwiazd nocą
posłuchaj ptaków czy tak jak wtedy
za dnia i nocą - szczebiocą
.
idź aż na niebie świt już rozleje
kolor purpury ze złotem
skowronek zacznie znów swoje trele
a ty wróć z marzeń - z powrotem
.
Teresa Grzywacz
28,09.2025 r.