Dziewczynka (sonet szekspirowski)

Jest we mnie ciągle ta dziewczynka mała,
co ubierała swe lalki czasami,
lub w klasy grała, za piłką goniła,
szukała skarbów między marzeniami.
.
Jest we mnie dotąd ta dziewczynka która -
naręcza kwiatów na łąkach zrywała, 
Barwne bukiety, wianków cała góra -
niosła do krzyża - stał przed domem zaraz.
.
Jest we mnie jeszcze  znów dziewczynka tamta -
która lubiła bajki i wierszyki.
Różne piosenki - chciała tak jak mama -
przynosić radość w bliskie serca wszystkich.
.
Pielęgnuj w sobie to wewnętrzne dziecko,
a lepiej poznasz i zrozumiesz wszystko.
.
Teresa Grzywacz
01.06.2025 r.