Kwietniowa wiosna (sonet francuski)

Nastały wkrótce ciepłe dni kwietniowe,
wiosenne sady pokryły się bielą.
W górach krokusy dywanem się ścielą,
kwitnącym wierzbom wiatr potargał głowę.

Choć szare niebo często błękitnieje,
to słońcu trudno przedrzeć się przez chmury.
Wiosna nie cieszy już w ten dzień ponury,
gdy kwiat drży z zimna i śnieżne zawieje.

Świat cały biały niczym malowany,
śniegiem okryty wśród wiosennej pory,
która stanęła opatrując rany.

A w kwietniu wiosna ma różne humory,
bo kwiecień plecień co lubi przeplatać,
daje nam trochę zimy i też lata...
.
Teresa Grzywacz
05.04.2025 r.

Zachód słońca (krescent)

Dziś
słońce
jest już na
horyzoncie.
Rozlewa czerwień,
i złoto z purpurą
na lazurowym niebie.
Ostatnie światła promienie
przeglądają się jeszcze w wodzie.
Kołysaniem na tafli jeziora,
znaczą na nim długą świetlistą drogę
i na nieboskłonie w lustrze lśniącej toni,
zanim nie znikną zupełnie za horyzontem.

Teresa Grzywacz
04.04.2025 r.

Gwiazda (wiersz wolny)

 Inspiracja cytatem "Dla całego świata możesz być nikim, dla kogoś możesz być całym światem".
Mały książę" - Antoine de Saint Eksupery

spójrz
na niebo nocą
utkane miliardem gwiazd
a pośród nich
ta jedna jedyna
co jasno mrugnęła do mnie znów
.
nie obchodzą mnie wszystkie inne gwiazdy
kiedy wiem
że ona tam jest
.
iskrzy
pulsuje i migoce
rozmawia ze mną
niczym alfabetem morse'a
przez gwiezdne galaktyki kosmosu
.
być może ona dla kogoś nieważna
ale dla mnie jest całym światem
.
Kiedy ciężar smutku mnie przygniata 
patrzę nocą na granat nieba
i ona zawsze tam jest
jak balsam
koi mój ból
wiem
że zrozumie mnie
.
jak zawsze
.
Teresa Grzywacz
03.04.2025 r.