Witaj wiosno! (strofa Słowackiego)

Piszę te słowa, inkaustem radosnym,
wszelkie rozterki w mym sercu utulę.
Pójdę stęskniona na spotkanie wiosny,
powitać czule.
Zauroczenia i to co ostoją,
miłością moją.
.
Przyszło po zimie, wiosenne zaranie.
Dni coraz dłuższe i mocniejsze słońce.
Przyloty ptaków, ziemi rozmarzanie,
strugi płynące.
Tyle czułości, młoda zieleń niesie - 
W perlistej rosie.
.
Szmaragdy trawy, mlecze zażółciły.
Ptasie szczebioty, słychać od świtania,
a w kwiatach, bzyczą, pracowite pszczoły,
sztuka przetrwania.
Para bocianów wiją na stodole -
Gniazdo w mozole.
.
Witaj wiosno! Tak, oczekiwana,
darujesz światu, wszystko co najlepsze.
Przychodzisz, cała, kolorowa z rana
i piszesz wiersze.
Brzmisz jak muzyka, rozkwitasz gdy dnieje,
dajesz nadzieję.

.
Teresa G.
21.03.2024 r.

Z tomiku pt. "Krajobrazy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Pory roku.