Koniec lata (pantum)

Babie lato w dal z wiatrem - srebrną nicią płynie.
Noce coraz chłodniejsze i ranki zamglone.
Korale się czerwienią strojnej jarzębinie.
Liście barwne lecą z drzew - choć były zielone.

Noce coraz chłodniejsze i ranki zamglone.
A we mnie urok lata na zawsze zostanie,
Liście barwne lecą z drzew - choć były zielone.
Gdzieś w szuwarach świetlików nocą migotanie.

A we mnie urok lata na zawsze zostanie.
Lubię jak morska bryza mnie całą owiewa.
Gdzieś w szuwarach świetlików nocą migotanie,
żabie koncerty ptaków, śpiew który rozbrzmiewa.

Lubię jak morska bryza mnie całą owiewa
Ten zapach wiatr z ogrodów, roznosi w przestworza, 
żabie koncerty ptaków, śpiew który rozbrzmiewa.
Wszystko zatrzymam w muszli wyrzuconej z morza.

Ten zapach wiatr z ogrodów, roznosi w przestworza.
Korale się czerwienią strojnej jarzębinie.
Wszystko zatrzymam w muszli wyrzuconej z morza.
Babie lato w dal z wiatrem - srebrną nicią płynie.

18.09.2021 r.

- Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale Pory roku.

 - Antologia - “POEZJA LETNICH SERC, Wiersze wybrane”, Wydawnictwo - “RIDERO”, Kraków, wrzesień 2024 r.