Nim wstanie świt

Nim zajdzie słońce

w taki dzień jak
dziś
Bezsłoneczny
ogłuszony znieczulicą
tłumu
chory kataraktą marzeń
weź mnie za rękę
życie - słońce
prowadź przez błazeńską
aurę egzystencji
Omijaj nienasyconą śmierć
padaj na kolana
przed nagłym ciosem
kłaniaj się kolczastej nadziei
nim zajdzie słońce
idź śmiało do kresu
tajemniczego horyzontu

Maria Sieczkowska

-----------------------------------------------

Inspiracja wierszem Marii Sieczkowskiej - "Nim zajdzie słońce".

Nim wstanie świt

Posłuchaj myśli
i swojej duszy w ciszy.
Zaufaj intuicji,
która wiedzie przez życie.
Nadzieja przywraca wiarę,
wznosi mosty
i nowe drogi ściele.
Z pozycji klęczek,
inaczej widać,
poddańczy świat.
Wstań i podnieś głowę,
musisz trwać.
Idź tam aż po drogi kres.
Nim wstanie świt,
zło się rozpierzchnie
i opadnie mgła.

15.01.2020 r.

- Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Na fali życia.

 - Publikacja - “Antologia 2. RÓŻE POEZJI”. Wydawnictwo, KryWaj. Koszalin 2020 r.