Z chwilą narodzin każdego człowieka,
na nieboskłonie się gwiazda zapala,
co mocy doda, z pomocą nie zwleka.
.
Każdy ma swoją, błyszczy gdzieś tam z dala,
co go wyzwala z życiowych trudności,
a ja cię szukam gdy gwiazd pełna gala.
.
A może Orion cię u siebie gości,
dla mnie zabłyśnij jasnym światłem z góry,
gdy piszę wiersze natchniona w boleści.
.
Przyświeć mi gwiazdo, niech mrok zginie bury,
wskaż drogę kiedy jest za bardzo kręta,
jak serpentyna albo zygzak chmury.
.
Dajesz nadzieję, bronisz gdy ból pęta,
myśli mi barwisz i układasz w wiersze,
dajesz mi światło, wiarę, która święta.
11.12.2024 r.
- Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - gwiaździste niebo.
- ”POETA PRAWDĘ CI POWIE. Antologia 20, Klub Poetów Niepokornych”. Wydawnictwo - KryWaj, marzec 2025 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz