Przemijanie

Jeszcze po żniwach bele słomy w słońcu
leżą na rżyskach niczym dawniej snopki
a już wiatr płynie z babim latem w tańcu
i zaraz będą na polach wykopki

Jeszcze ogrody pełne barw i cieni
gdzie dojrzewają zioła i warzywa
a już wraz z chłodem coraz mniej zieleni
gdy złota brązu i żółci przybywa

Jeszcze gałęzie w sadach z owocami
skąpane w słońcu i porannej rosie
a już spadają liście pod nogami
wiatr je przenosi i goni po szosie

Jeszcze jeżyny dojrzewają w lesie
a już po deszczach grzyby na wierzch wyszły
i miodny zapach wiatr znad lasu niesie
z liliowych wrzosów które już zakwitły

Już złote ziarno rzucone do ziemi
by plon obfity znów latem wydało
życie wsi biegnie i to się nie zmieni
według pór roku - by coś pozostało.

14.10.2020 r.


(w ostatniej zwrotce ostatnie słowa po myślniku,
pierwotnie brzmiay "zataczając koło").