Wojenne refleksje

Na moją ojczyznę bezbronną,
najeźdźcy mogą wtargnąć
jak burza - niepowstrzymani,
lub nacisnąć tylko guziki,
i wszystko obrócić w proch.

A ci co cudem ocaleją,
zażegnają wszystkie waśnie,
i do podziemia zejdą.

Odkurzą muzealne relikty,
i jeszcze raz zawalczą,
o wolną i niepodległą.

Polska ziemia bezbronna,
znów przyjmie do siebie,
wrogów i zdrajców - dwa metry
w głąb, by następne pokolenia
nauczyły się bronić dobra
przed złem.

05.12. 2018 r.

Moje inspiracje poniższym wierszem
Zbigniewa Herberta pt. "17 września".

- Z tomiku pt. "Barwy słów. Wiersze wybrane", w rozdziale - Ojczyzna.

- Publikacja w "Almanach poetycki. KAWIARENKA POETYCKA 5", 

Wydawnictwo - KryWaj,  Koszalin 2019 r.

==================================

17 września
Józefowi Czapskiemu

Moja bezbronna ojczyzna przyjmie cię najeźdźco
a droga którą Jaś Małgosia dreptali do szkoły
nie rozstąpi się w przepaść

Rzeki nazbyt leniwe nieskore do potopów
rycerze śpiący w górach będą spali dalej
więc łatwo wejdziesz nieproszony gościu

Ale synowie ziemi nocą się zgromadzą
śmieszni karbonariusze spiskowcy wolności
będą czyścili swoje muzealne bronie
przysięgali na ptaka i na dwa kolory

A potem tak jak zawsze - łuny i wybuchy
malowani chłopcy bezsenni dowódcy
plecaki pełne klęski rude pola chwały
krzepiąca wiedza że jesteśmy - sami

Moja bezbronna ojczyzna przyjmie cię najeźdźco
i da ci sążeń ziemi pod wierzbą - i spokój
by ci co po nas przyjdą uczyli się znowu
najtrudniejszego kunsztu - odpuszczania win

Zbigniew Herbert