Hiroszima

Hiroszima jeszcze dzisiaj otrząsa się,
z pyłów grzyba. Nie było żadnego antidotum,
przed takim umieraniem nie do opisania
i nie do wyobrażenia.

Ziemia jeszcze krwawi z przypudrowanych ran
i sloganów pojednania. Jak długo jeszcze,
japońskie dzieci będą pytać, czy trawa zielona
jest naprawdę zielona, sama w sobie?.

kwiecień 2010 r.

Powroty

Czasami wracam do miejsc rodzinnych
i zanurzam się w wysokie trawy - ukwiecone.
Leżąc na wznak, szukam znanych konstelacji.
Wsłuchuję się w odgłosy wieczornej ciszy -
trzepot w sitowiu.

Muzyka żab mnie wycisza, tuli do snu.
Jestem cząstką w wirującym kosmosie.
Biegam w deszczu po ziemi bosymi stopami
i przytulam sie do zmurszałych drzew.

Z tego miejsca przyglądam się zdarzeniom
i ludziom w zamaskowanych pancerzach.
Odnajduje właściwe proporcje i drogę,
którą trzeba podążać.

kwiecień 2010 r.

Opublikowany w lutym 2018 r. w Antplogii poezji pt. "Piękne słowa".

* * *

Śpiewajmy
i grajmy 
Dzieciątku

Niech zabrzmi
pieśń w każdym
zakątku

Na chwałę
to Dziecię
wyniesie

Wesoła
nowina
się niesie

grudzień 2016 r.

Emigracja

Dla ciebie 
na niebie
skrzenie gwiazd

Byś wiosną
powrócił jak
ptak do gniazd

grudzień 2016 r.

Haiku 226

widok z samolotu -
Fuji z białym szczytem
coraz większa

View from the airplane
Fuji with a white peak
is getting bigger